De Wetenschapsdialoog: Analyse & Interpretatie

#3 Paracetamol en pijnstilling – kliniek en controverse

Paracetamol is een van de meest gebruikte analgetica ter wereld – en terecht. In deze aflevering spreken we met Kees Kramers en Sandra van den Heuvel van het Radboudumc. We starten bij de basis: het werkingsmechanisme en de betrokken receptoren. Want hoewel paracetamol al decennia wordt voorgeschreven, is de farmacologie verrassend complex en nog niet volledig opgehelderd.

Vervolgens zoomen we uit naar de klinische toepassing. Is de WHO-pijnladder nog relevant? Hoe past paracetamol binnen multimodale pijnbehandeling? We bespreken de verschillen tussen acuut en chronisch pijnmanagement, oraal versus IV toediening, en de specifieke overwegingen bij obesitas.

Tot slot de media-controverse: berichten over risico's van paracetamol bij zwangeren zorgden voor onrust. Wat zegt de literatuur werkelijk, en hoe beoordeel je dit soort claims methodologisch?

#2 Propofol en sevofluraan bij oncologische chirurgie

In deze aflevering bespreken we met Dirk Bosch en Jefta van Dijk van het UMCG een fundamentele vraag uit de perioperatieve geneeskunde: beïnvloeden anesthetica de oncologische prognose?

In Nederland vinden jaarlijks 35.000 oncologische procedures plaats. Preklinische studies en retrospectieve cohorten wijzen op superioriteit van propofol voor overleving, maar grote RCT’s (zoals Sessler, CAN en Cao) tonen geen verschil in hazard ratio’s. Dit spanningsveld tussen studies met een verschillende opzet illustreert methodologische valkuilen, zoals confounding door indicatie en het belang van causale inferentie. In deze podcast bespreken we de studies, confounders en hoe deze ogenschijnlijk tegenstrijdige resultaten te interpreteren zijn.

 

#1 Effectiviteit van reanimatie: ECPR, een maatschappelijk perspectief

Hoewel ECPR (extracorporele cardiopulmonaire reanimatie) potentieel levensreddend is, roept het vragen op over effectiviteit, kosten en complicaties. Bart gaat in gesprek met Marcel van de Poll en Thijs Delnoij van het MUMC+. Drie RCT’s (ARREST, Praag en INCEPTION) worden vergeleken. Ze tonen uiteenlopende resultaten, deels door verschillen in uitkomstmaten, definities van refractair arrest, inclusiecriteria en statistische methodes (Bayesiaans vs. frequentistisch). Ook verschillen in studie-opzet (single- vs. multicenter) en ‘low-flow’-tijden beïnvloeden de interpretatie. De discussie benadrukt de noodzaak van methodologische standaardisatie en duidelijke selectiecriteria om ECPR’s plaats in de zorg beter te bepalen.